Esala Perahera

Hi!

Dit word alweer het 1na laatste berichtje op m'n blog, want het is alweer bijna voorbij!
Zoals ik de vorige keer al zei, was het tijd voor het Esala Perahera festival. Het is een boedistisch feest, maar zonder al te veel saaie dingen te vertellen: Wat een spectakel!!!! S'ochtends liepen we in de stad op zoek naar een winkel (niks fatsoenlijks gevonden), heel de stoep lag vol met mensen met kleedjes en eten en kinderen. Hele families waren uitgerukt vanaf 5 uur in de ochtend om aan de rand van de weg te zitten. Gekkehuis! Verkopers grijpen hun kans om allemaal troep teverkopen, popcorn, snoep, balonnen, lichtgevende prullaria... Gelukkig hadden wij dure stoeltjes gehuurd op een soort tribune. Met een vertraging van zo'n 2 uur begon de parade, zo'n 70 olifanten liepen mee met gekleurde kleden met lichten erop. Er zijn verschillende drumbands met dansers en de 'belangrijke mannen'. Het duurde wel 2,5 uur! De foto's zijn ook echt supergaaf geworden, als ik thuis ben plaats ik ze.
We hebben een dag een tuc-tuc gehuurd, hij nam ons mee naar een wood-carving plaatsje. Ze maken met boom-schaafsel met warm water verschillende natuurlijke kleuren. Hij nam ons mee naar een juwelier, waar ze in een werkplaats allerlei sieraden aan het maken waren. We waren in een kruidentuin meegenomen, waar we een massage kregen. Nu moesten we wel wat kopen! De verkoper heeft ons overgehaald wat te proberen, maar hij is ervan overtuigd dat ik hem bel om nog meer te bestellen haha.
Maar het leukst van al was het olifanten weeshuis. Al zagen we maar 2 olifanten en is het een toeristisch gebeuren, ik wilde op die olifant! Dit keer ging er alleen een matje over z'n rug, dus moesten we echt balanceren op de rug van dat gigantische beest. Het was supergaaf om te douchen onder een slurf! Ik dacht hij sproeit wat water op ons maar het was een brandweerslang! Kletsnat gingen we van de olifant af en de tuc-tuc in haha. We hebben een kijkje genomen in de Temple of Tooth, ze geloven dat ze daar een tand van Buddha bewaren. Wij mochten er langs lopen, maar niet te lang kijken, want er stond nog een hele rij! Wat een geduw en getrek zeg bij die tempel, niet normaal! Ik dacht dat het boeddhisme wat met innerlijke rust te maken had... Niet als je met z'n 150e tegelijk door de poort wilt hoor!
De muziek in het hotel is ook wel bijzonder trouwens, net als alle ringtones en deuntjes die je hier overal hoort. Met zo'n 35 graden is het wel raar om kerst-deuntjes te horen, kan aan mij liggen..
De eerstvolgende busrit is een ramp, eerste bus (airco) valt ineens uit.. volgens mij iets met de koppeling.. Gaan we verder in een hete schommelbus. Volgende bus weer Airco, maar die staat zooooo koud, dat iedereen in de bus aan het niesen is en het koud heeft, blegh!
Het is ook al voorgekomen dat we ff moesten wachten tot de band was verwisseld van de bus. Opeens stappen alle mannen uit, gaan zich ermee bemoeien en even later rijd hij weer verder.
We gingen naar een klein kustplaatsje, wat Nederlanders gebouwd hebben. Het hoge fort heeft in 2004 de inwoners een groot deel beschermd tegen de tsunami. We komen terecht in een guest house waarvan de eigenaar de naam niet kan uitspreken: Weltevreden :) De lobby is een huiskamer van de familie, inclusief baby en oma in een rolstoel. De andere vrouwtjes werken daar een beetje en hebben allemaal net zo weinig tanden. Als onze buren eten willen bestellen bij 1 van hun, staan ze te lachen en te knikken maar begrijpen er niks van. Dan krijgt de toerist een telefoon in handen geduwd en moet bij de baas bestellen, erg grappig!
We bezoeken een prachtig klooster in de buurt, krijgen een uurtje uitleg van een monnik over hoe we moeten mediteren, daarna mochten we de meditatieruimte gebruiken om te oefenen. Ik moest me concentreren op mijn ademhaling en daarna op de pijn die je krijgt van de geweldige kleermakerszit en die accepteren. oke.... zucht... adem in... adem uit.. (pff, wil ik dit eigenlijk wel? Nouja, laat ik maar gewoon ff doen)...in...uit...(kan nooit slecht voor me zijn)...in...uit...(hoeveel kostte die tuc-tuc ook alweer? NEE, niet nadenken).. in..uit.. bzzzzzzzzzzz..(kutvlieg)...bzzz (ik mag niet bewegen.. accepteeeer dat die vlieg op je arm zit. Op m'n neus..) MEP!
Nu moet ik weer overnieuw beginnen! zucht.. in...uit....
Na de lunch kon ik me wel concentreren, maar in plaats van mediteren viel ik tegen de muur in slaap haha, wat een afgang, ik kom dus duidelijk niet als boeddhist terug haha!
Om ff bij te komen van al dat ge-mediteer zoeken we een strandplaatsje op. Helaas is nu het regenseizoen ingegaan en hebben we tussen het prachtige weer door overdag 3 buitjes gehad. Het is bloedheet, iedereen duikt de zee in, het trekt dicht, gaat regenen. Niemand lijkt het uit te maken want het blijft gewoon warm. Even later schijnt de zon weer aan de blauwe hemel en lijkt het alsof er niks is gebeurd. Iedereen pakt zijn handdoek weer en gaat weer lekker zonnen! Heeeelijk, voor je t weet ben je weer in Nederland!
Ondertussen zijn we in Colombo, wat een drukke stad vergeleken met de rest van het eiland. Het hotel is nieuw en geen tuc-tuc chauffeur kende het. 1 chauffer zei het te weten.. na 5 rondjes colombo, 3 hotels die beginnen met dezelfde letter en een internetcafe later zijn we eindelijk aangekomen in het hotel, zucht! Het zwembad op het dak is heerlijk en na een buitje is het weer super lekker weer. Morgen gaan we een dagje shoppen en de 9de moeten we ons gaan klaarmaken voor de terugreis. (niet dat ik daaar zin in heb)
Toch heb ik ook wel weer genoeg om voor terug naar Nederland te gaan hoor!
Ik laat jullie weten wanneer/of ik veilig geland ben!
Groetjes, Tamara